Cmentarz parafialny na którym znajdują się nagrobki z początku XIX w. Na wschód od cmentarza parafialnego ulokowany jest cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej.

Kaplica jest budowlą pamiątkowo- kultową, wystawioną w 1600 r. staraniem Zygmunta Myszkowskiego przy pomocy członków miejscowego Bractwa św. Anny. Kult tej świętej musiano w Pińczowie uprawiać od dawna, o czym może świadczyć zachowana w kościele parafialnym jej późnogotycka figura.

Kościół i klasztor reformatów został ufundowany w 1578 roku przez biskupa krakowskiego Piotra Myszkowskiego z przeznaczeniem na kolegiatę. Jednak budowę zaczęto długo po śmierci biskupa. W 1605 r. Zygmunt Myszkowski sprowadził z Rzymu zreformowany Zakon Franciszkanów Obserwatorów, zwanych w Polsce reformatami, zmieniając tym samym założenia biskupa.

Kościół św. Jakuba Apostoła to jedyny zabytek na szlaku architektury drewnianej w powiecie pińczowskim. parafia i kościół istniały tu już w 1326 roku. Obecny kościół jest już trzecim z kolei, wystawionym przez proboszcza Jana Kowalskiego w 1759 r. W następnym stuleciu ozdobiono go pięknymi polichromiami.

Późnobarokowy kościół pw. św. Ducha i Matki Boskiej Bolesnej – wzniesiony w latach 1716-1720, prawdopodobnie według projektu Kacpra Bażanki, ufundowany przez Michała Kępskiego, podczaszego bracławskiego, przebudowany z latach 30. XIX w.

Pierwotnie kościół parafialny znajdował się w Wierciszowie (obecnie dzielnica Pińczowa), pierwsza wzmianka źródłowa o nim pochodzi z 1326 r. W początkach lat trzydziestych XV w. biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki zbudował murowany kościół parafialny w Pińczowie.

Pierwsze wzmianki z drugiej poł. XII wieku, kiedy to zakon Joannitów buduje romański kościół. Obecna świątynia fundacji Kazimierza Wielkiego pochodzi z drugiej poł. XIV wieku zmieniona w XVII odbudowana i zrekonstruowana. (Gotyk z elementami romańskimi).

Pierwszą świątynię w tym miejscu wzniósł biskup Iwon Odrowąż, ok. 1220 r., natomiast kolejną kanonik krakowski Paweł z Zatora, ok. 1440. Z kościoła gotyckiego zachowała się wieża, reszta budowli jest przeważnie XVII- wieczna.

Kościół pw. św. Piotra i Pawła, wzniesiony w 1400 r. przez miejscowego dziedzica, Piotra Sancygniowskiego.

Klasycystyczny kościół pw. św. Tekli, wzniesiony w latach 1786-1789. Świątynia powstała na miejscu starszego kościoła norbertańskiego. Ufundował ją Hugo Kołłątaj, który był miejscowym proboszczem.